Butun gunahlarinizin, sehvlerinizin cizgilerini size gosteren bir ayna dusunun...Bir adam oldurursunuz ve axsam guzgude ellerinizi qanli gorursunuz...bu qan ne etseniz de silinmir meselen...bu cur isletdiyiniz butun gunahlar hec vaxt silinmeyecek izler seklinde sizi izleyir.... Oscar Wilden meshur romani "Dorian Grayin portreti" her birimizin heyatimizda en az bir defe bele olsa,dusunduyumuz bir movzudadi:Insan isteklerinin dalinca getse,nefsine teslim olsa,ne olar?Eserin qehremani 20 yasinda,hamini heyran edecek derecede yarasiqli,mesum ve tertemiz bir gencdir-Dorian Gray.Her sey Dorianin lord Henrini tanimasi ile baslayir.Eserin evvelinde:"...genclik...ah genclik!Dunyada ona tay ola bilecek ikinci bir omur varmi?" Dogrudan da usaqliq dovrunde hele ozumuzu derk etmemis oluruq ve himayeye ehtiyac duyuruq,orta yaslarda artiq aile ve is mesuliyyeti ciyinlerimizde olur,qocalanda ise "heyatin her dovru gozeldir "deyerek ozumuzu ovuduruq,siz hec bu sozu isleden bir genc gormusunuzmu?Ele ise niye xeyallarimizin en azad oldugu,heyat enerjimizin en cox oldugu bu dovrde heyatin butun naz -nemetinden faydalanmayaq?Axi bir de hec vaxt genc olmayacagiq... Goresen dogrudanmi heyatimiz anliq zovqlerden basqa bir mena kesb etmir? Eserin qehremani da bu yolla gedir..her nov gunah ve cirkinliklere batir.Lakin onun uzunde usaq mesumiyyeti hemise qalir,gunahlari ise portretinde eks olunur ve o, her defe oz cirkinlesmis portretinde ruhundaki butun kiri gorur.Genclik hec vaxt qayitmir,amma qayitmayan,bir defe kirlenende temizlenmesi cox cetin olan ikinci bir sey de var-insanin ruhu...anliq,kecici seyler ugrunda omrunu serf etmeye,ruhunu kirletmeye deyermi? Dorian Grayin facievi taleyi misalinda hedonizmin (yunan felsefesinde heyatin menasini hezzde goren telim) puclugunun ustaliqla tesvir edildiyi bu romani oxumanizi tovsiye edirem. Romanda eyni zamanda aristokrat cemiyyetinin ziyafetler,gosteris,ber-bezekle serhedlenen bos ve menasiz ic uzu,onlarin gozunde asagi tebeqenin deyersizliyi cox boyuk ustaliqla tesvir olunub. Eser olduqca axici yazilib,Oscar Wilden ozunemexsus yumoristik uslubu ve demek olar ki,her 3 cumleden 1-nin aforizm terzinde olmasi romani xususile oxunaqli edir.Beyendiyim hisselerden bir necesini sizinle bolusurem: 1.-Bilmek sevgini oldure biler.Bizi valeh eden yalniz qeyri-mueyyenlikdir,dumanda seyler qeyri-adi gorunur +Axi dumanda yolunu aza bilersen... -Butun yollarin sonu eyni noqteye direnir-umidsizlik.Her seyin sonu meyusluqdur. 2.Eger insanin ureyi,qelbi olmazsa,butun dunyani qazansa,ne xeyri olacaq? 3.Kas men de seve bileydim!Lakin mene ele gelir ki,artiq bu qabiliyyetimi itirmis,istek ve arzularimi tamam yaddan cixarmisam.Men hemise hedden artiq ozum barede dusunmusem. Menim sexsiyyetim artiq ozume yuk olub.Men qacib gizlenmek isteyirem,her seyi unutmaq,her kesden qacmaq isteyirem. 4.Onun butun beyin huceyrelerinde yalniz bir fikir dolasir :heyata,yasamaga olan deli bir sevgi...insan istahalarindan en qorxulusu... 5.Amma eger vicdan ezabi cekirsense,bagislanmaq mumkun deyilse,sil onu xatirenden,unut,getsin birdefelik! 6."Hemise!"-bu ne qeder dehsetli sozdur,bu sozu daha cox qadinlar xoslayir.Onlar her hansi romani uzatmaga,ebedi etmeye can atdiqlari ucun korlayirlar onu!Menasi yoxdur bu sozun. 7.Senden cox danisirlarsa,elbette yaxsi hal deyil,amma hec danismirlarsa,bu daha pisdir. 8.Heyat haqqinda butun nezeriyyeler,elmi baxislar heyatin ozu ile muqayisede ona ciliz ve menasiz gorunur.
DORIAN GRAYIN PORTRETI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder